Ο όρος "οστεοχονδρία" χρησιμοποιείται για την εμφάνιση μιας ασθένειας που επηρεάζει τους μεσοσπονδύλους δίσκους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την οστεοχονδρία. Μπορεί να συσχετιστεί με φυσικές διαδικασίες γήρανσης. Τα περισσότερα πάνω από 30 άτομα υποφέρουν από μία από τις μορφές οστεοχονδρισμού. Στα προηγούμενα στάδια της ζωής, οι ασθενείς μπορεί να έχουν συμπτώματα οστεοχονδρισμού που εμφανίζονται λόγω τραυματισμών ή επαναλαμβανόμενων τραυματικών επιδράσεων.
Πρώτα απ 'όλα, η θωρακική οστεοχονδρία εκδηλώνεται με μέτριο ή έντονο πόνο στη θωρακική σπονδυλική στήλη, καθώς και ένα αίσθημα περιορισμού που εμφανίζεται ή εξαφανίζεται. Οι ασθενείς μπορούν να περιγράψουν τον πόνο ως οξύ, έντονη αμβλύ (παρόμοια με το δόντι) ή καύση.
Τι είναι η οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης;
Όπως ήδη αναφέρθηκε, ο όρος "οστεοχονδρία" χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε εκφυλιστικές δυστροφικές μεταβολές στους μεσοσπονδύλους δίσκους μεταξύ των σπονδύλων. Κατά συνέπεια, η θωρακική οστεοχονδρία είναι μια εξασθένιση των μεσοσπονδύλων δίσκων της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Η διάγνωση της οστεοχονδρισμού διεξάγεται παρουσία βλάβης αρκετών τμημάτων της σπονδυλικής στήλης (το τμήμα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει δύο σπονδύλους και τον μεσοσπονδύλιο δίσκο μεταξύ τους).
Αιτιολογικό
Η αιτίαΗ οστεοχονδρία μπορεί να είναι φυσικές διαδικασίες γήρανσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνω από 30 έχουν εκφυλιστικές-διπλικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη, αλλά αυτό δεν είναι πάντα η αρχή του πόνου και άλλων συμπτωμάτων. Παρ 'όλα αυτά, μερικοί άνθρωποι που έχουν συμβεί κάτω από την ηλικία των 30 ετών μπορούν να υποφέρουν από συμπτώματα της σπονδυλικής στήλης λόγω τραυματισμών ή επαναλαμβανόμενων βλάβης στη σπονδυλική στήλη λόγω τραυματισμών ή επαναλαμβανόμενων ζημιών στη σπονδυλική στήλη. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι βρίσκονται μεταξύ των οστών της σπονδυλικής στήλης (σπόνδυλοι) και εκτελούν τη λειτουργία των απορροφητών σοκ. Όταν αυξάνετε ένα βαρύ αντικείμενο, ο δίσκος συμπιέζει το βάρος και το διανέμει ομοιόμορφα ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη. Τώρα σκεφτείτε ένα ισχυρό λεωφορείο - το εξωτερικό ινώδες κέλυφος του παραθύρου συμπεριφέρεται περίπου με αυτόν τον τρόπο, και η μαλακή ουσία μέσα είναι παρόμοια σε μια συνέπεια όπως η οδοντόκρεμα. Ο τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό στρόφιγγων και ρωγμών στο εξωτερικό κέλυφος, το οποίο αναφέρεται ως "δακτύλιος ινών" και με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση του αρχικού συνδρόμου του πόνου. Το σώμα μας μπορεί να "θεραπεύσει" μερικούς από αυτούς τους μικρούς τραυματισμούς. Παρ 'όλα αυτά, οι σχισμένες ίνες αντικαθίστανται από έναν ιστό ουλής που είναι πολύ ασθενέστερος από τις αντικατασταθείσες ίνες και επίσης πιο ευαίσθητες σε διαφορετικές επιρροές.
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης όχι μόνο παρέχουν την κίνηση της σπονδυλικής στήλης, αλλά και τους ελέγχουν. Τώρα φανταστείτε πόσο συχνά χρησιμοποιούμε τη σπονδυλική στήλη στην καθημερινή ζωή και κατά συνέπεια το φορτίο στο οποίο φορτώνουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι καθημερινά. Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα επαναλαμβανόμενα κενά και άλλες βλάβες στο σκληρό δίσκο, γεγονός που μειώνει σημαντικά τη δύναμή του. Αυτό αυξάνει το φορτίο του μαλακού υλικού εντός του δίσκου, το οποίο αναφέρεται ως "πυρήνας πολυπόου". Με την πάροδο του χρόνου, το μαλακό κέντρο του παραθύρου χάνει σταδιακά νερό και άλλα θρεπτικά συστατικά. Αυτό μειώνει την ικανότητα του σκληρού δίσκου να μειωθεί η τριβή μεταξύ των σπονδύλων. Όλες αυτές οι εκφυλιστικές μεταβολές στο εξωτερικό κέλυφος του δίσκου και το περιεχόμενό του προκαλούν την κατάρρευση του πυρήνα του πολτού. Αυτό μειώνει σημαντικά το ύψος του χώρου του δίσκου και σημαίνει ότι οι σπόνδυλοι του τμήματος δίσκου που έχουν υποστεί κατεστραμμένο έρχονται πιο κοντά και πιο κοντά. Οι εκφυλιστικές-δυστροφικές μεταβολές στον δίσκο επηρεάζουν επίσης δύο τοξικές αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του παραθύρου, τις φέρνουν μαζί και προκαλούν τις αρθρικές τους επιφάνειες, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν στο σχηματισμό ανάπτυξης των οστών ή οστεοφαίνης. Ο σχηματισμός των οστεοφυτών είναι μια προσπάθεια αντιστάθμισης και σταθεροποίησης των κατεστραμμένων και πιεσμένων ενώσεων ή φέτες. Τέτοιες αλλαγές στη σπονδυλική στήλη μπορούν επίσης να ανιχνευθούν με θωρακική οστεοχονδρία.
Η βλάβη στο εξωτερικό κέλυφος του μεσοσπονδύλου δίσκου μπορεί επίσης να οδηγήσει στο σχηματισμό μιας κήλης του μεσοσπονδύλου δίσκου. Μια ενδιάμεση σπονδυλική κήλη αναφέρεται ως θραύσμα μιας άκρης πολτού που ξεπέρασε τα σύνορα του χώρου του δίσκου. Το θραύσμα δίσκου, το οποίο είναι εντελώς διαχωρισμένο από το υπόλοιπο δίσκο, ονομάζεται απομονωμένη κήλη. Η κήλη των φέτες κοντά στις ρίζες των νεύρων συχνά συμπιέζει, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση του πόνου και άλλων συμπτωμάτων.
Η θωρακική μας σπονδυλική στήλη περιβάλλει το νωτιαίο μυελό και την προστατεύει από τη ζημιά. Δέσμη νεύρων της σπονδυλικής στήλης που αθώοι κάθε τμήμα του σκληρού δίσκου βγαίνουν από το νωτιαίο μυελό. Το νωτιαίο μυελό και τα νεύρα της σπονδυλικής στήλης περνούν στην άμεση γειτνίαση με το δίσκο και μπορούν να πιέσετε μέσω της ανάπτυξης των οστών. Κατά τη συμπίεση του νεύρου, υπάρχουν πρόσθετα συμπτώματα όπως μυρμήγκιασμα, κώφωση και αδυναμία στο χέρι και τον ώμο.
Ποια είναι τα συμπτώματα μιας οστεοχονδρισμού της θωρακικής σπονδυλικής στήλης;
Η οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι μια αργή και σταδιακά αναπτυσσόμενη ασθένεια που δεν εκδηλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ένταση του πόνου μπορεί να είναι μέτρια, αλλά με υποβάθμιση στην κατάσταση της σπονδυλικής στήλης, ο πόνος μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Στα αρχικά στάδια, η οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται με μέτριο ή έντονο πόνο, καθώς και έναν περιορισμό που μπορεί είτε να εμφανιστεί είτε να εξαφανιστεί ανάλογα με την κατάσταση των παραθύρων. Οι ασθενείς μπορούν να περιγράψουν τον πόνο ως οξύ, έντονη αμβλύ (παρόμοια με το δόντι) ή καύση. Λόγω του γεγονότος ότι συνήθως υπάρχουν αρκετά τμήματα σκληρού δίσκου στην περίπτωση της οστεοχονδρισμού, ο πόνος είναι πλήρως γενικευμένος από τον εντοπισμό. Η φλεγμονή από την κατάρρευση του παραθύρου των ερεθισμών του δίσκου διεγείρει τον φρέσκο zikatricial ιστό,που οδηγεί σε αύξηση του συνδρόμου του πόνου. Επιπλέον, ο σκληρός δίσκος σε αυτό το στάδιο δεν μπορεί πλέον να εκτελέσει τον απορροφητή σοκ και, ως εκ τούτου, να διανείμει τις κινήσεις φορτίου και ελέγχου, οι οποίες εκφράζονται επίσης σε αύξηση του πόνου. Μετά την πρόοδο των εκφυλιστικών μεταφορικών μεταβολών στο παράθυρο και την εμφάνιση οστεοφίτων, το τσούξιμο και την κώφωση στο λαιμό και ένα έντονο αίσθημα ακαμψίας μπορεί σταδιακά να συνδεθεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρό περιορισμό της κίνησης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Λόγω της δυσκαμψίας και του πόνου, οι μύες που περιβάλλουν την περιοχή BRUTH μπορούν επίσης να χάσουν τη δύναμη και οι σύνδεσμοι είναι ελαστικότητα. Ως αποτέλεσμα, η σπονδυλική στήλη μπορεί να γίνει ασταθής και υπόκειται σε τραυματισμό. Οι μύες και οι συνδέσμοι μπορούν να κρατήσουν και να συμβάλλουν, γεγονός που αντιπροσωπεύει μια αντισταθμιστική αντίδραση για την προστασία και τη διατήρηση των αρθρώσεων. Το αίσθημα της ακαμψίας είναι συνήθως χαρακτηριστικό του πρωινού. Μετά από μισή ή μια ώρα εξαφανίζεται. Αντίθετα, ο πόνος αυξάνεται το βράδυ. Μια μακρά διαμονή σε μια αναγκαστική θέση ή υπερβολικά φορτία μπορεί να αυξήσει τα συμπτώματα του πόνου. Παρ 'όλα αυτά, ορισμένοι ασθενείς με προοδευτική οστεοχονδρία μπορούν να έχουν μόνο ασθενώς εκφρασμένα συμπτώματα.
Διάγνωση
Πρώτα πρέπει να λάβετε συμβουλές με νευρολόγο. Ο νευρολόγος θα δημιουργήσει μια λεπτομερή αναισθητοποίηση, θα πραγματοποιήσει μια εξέταση και θα την κατευθύνει σε διαγνωστικές μελέτες. Προκειμένου να ληφθεί η πιο ακριβής εικόνα των εκφυλιστικών μεταφορικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη, ο γιατρός συνταγογραφεί την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI).
Θεραπεία
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης αντιμετωπίζεται με επιτυχία με συντηρητικές μεθόδους που περιλαμβάνουν τον έλεγχο των συμπτωμάτων φλεγμονής και πόνου, φυσιοθεραπεία, έλξη και ασκήσεις.
Η χειρουργική επέμβαση λαμβάνεται υπόψη μόνο εάν δεν παρατηρείται σημαντική επίδραση για περισσότερο από 6 μήνες κατά τη διάρκεια της συντηρητικής θεραπείας ή/και εάν ο πόνος και άλλα συμπτώματα επηρεάζουν σοβαρά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Κατά τη θεραπεία της οστεοχονδρισμού, είναι αρχικά απαραίτητο να διδάξουμε τον ασθενή να αποφεύγουν αυτές τις κινήσεις και θέτει που επιδεινώνουν την κατάστασή του, για παράδειγμα βάρη και τάξεις τέτοιων αθλημάτων που απαιτούν την καταγραφή παραγγελιών των πίσω καμπυλών (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, γκολφ). Επιπλέον, είναι χρήσιμο να μάθουμε εργονομία, δηλαδή Η. Οι κανόνες που βοηθούν στη διατήρηση της φυσιολογικής θέσης της σπονδυλικής στήλης όλη την ημέρα.
Επιπλέον, οι μέθοδοι για τη θεραπεία της σπονδυλικής στήλης για την οστεοχονδρία περιλαμβάνουν:
- Ασκήσεις και φυσιοθεραπεία. Η εκτέλεση μιας σειράς ασκήσεων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διευκόλυνση του πόνου και στα περισσότερα προγράμματα για τη θεραπεία της οστεοχονδρισμού.
- Εφαρμογή μαξιλαριών πάγου και θέρμανσης. Η εφαρμογή του μαξιλαριού θέρμανσης στις αρθρώσεις και τους μύες σε οδυνηρές περιοχές αυξάνει την κινητικότητα και το εύρος των κινήσεων και η εφαρμογή πάγου βοηθά στη μείωση του συνδρόμου του πόνου.
- Πρόσφυση (έλξη) της σπονδυλικής στήλης. Η οριζόντια επέκταση της σπονδυλικής στήλης χωρίς τη χρήση αγαθών είναι μια αβλαβής μέθοδος για τη βελτίωση της απόδοσης των μεσοσπονδύλων δίσκων αυξάνοντας την απόσταση μεταξύ των σπονδύλων, μειώνοντας το μέγεθος του μεσοσπονδύλιου δίσκου κήλη.
- Θεραπευτικό μασάζ. Χρησιμοποιείται ως βοηθητική μέθοδος για την αύξηση του τόνου των πίσω μυών που συμβάλλει στο σχηματισμό της σωστής στάσης και για τη δημιουργία μιας υποστηρικτικής σπονδυλικής στήλης του μυϊκού πλαισίου.
Για την επικρατούσα πλειοψηφία των ατόμων με οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετά επαρκής για να απομακρυνθεί τα περισσότερα από τα διαθέσιμα συμπτώματα, αν όχι όλα. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης λειτουργικοί τύποι θεραπείας για άτομα με πιο δύσκολη κατάσταση.
Η οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι μια εκφυλιστική-διυλογονική διαδικασία που εμφανίζεται απευθείας στην περιοχή BRUTH, με παθολογικές αλλαγές που συνδέονται με την καταστροφή των ενδιάμεσων δίσκων, αρθρώσεων και πρωταθλημάτων της σπονδυλικής στήλης στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης.
Ένα χαρακτηριστικό αυτής της μορφής της νόσου είναι ότι τα συμπτώματα της οστεοχονδρότητας της περιοχής BRUTH είναι πολύ λιγότερο έντονα από ό, τι στην οστεοχονδρία της περιοχής οσφυϊκής ή τραχήλου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θωρακική σπονδυλική στήλη είναι όλο και λιγότερο κινητό από όλους τους άλλους, έτσι ώστε οι ασθενείς να βλέπουν σπάνια γιατρό με αυτή την ασθένεια. Αυτό γίνεται η αιτία της λανθασμένης σκλήρυνσης, η οποία είναι πολύ συνηθισμένη στην οστεοχονδρία του brustregion.
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που πρέπει να κάθονται από έναν λόγο για χρόνια για να καθίσουν στην επιφάνεια εργασίας ή στον τροχό ενός αυτοκινήτου για αρκετές ώρες, μπορείτε να παρατηρήσετε ορισμένες αλλαγές στη δομή της σπονδυλικής στήλης. Και αν υπήρχαν πρόσθετα προβλήματα (σκολίωση, τραυματισμοί στην πλάτη), τότε είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί η οστεοχονδρία της περιοχής BRUTH.
Τις αιτίες της ανάπτυξης της νόσου
Όπως και με οποιαδήποτε άλλη οστεοχονδρία, ο λόγος για την εμφάνιση του πόνου σε ασθενείς με οστεοχονδρία είναι διαφορετικές παθολογικές μεταβολές στη δομή των μεσοσπονδυλών δίσκων (π.χ., η αραίωση του δίσκου, η u -bahn Hernia) και οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης (οσφυτίες, η καταστροφή του πνεύματος).
Λόγω αυτών των αλλαγών, υπάρχει μια συμπίεση του νωτιαίου μυελού σε ορισμένες περιπτώσεις, βλάβη στο νωτιαίο μυελό λόγω της έλλειψης κανονικής κυκλοφορίας αίματος.
Η κύρια αιτία των εκφυλιστικών αλλαγών είναι ο υποσιτισμός, η ηλικία, ο ακατάλληλος τρόπος ζωής, η υποοδυναμία.
Συμπτώματα οστεοχονδρισμού
Το κύριο σύμπτωμα για την εμφάνιση μιας οστεοχονδρισμού της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι συχνά πόνος που έχει διαφορετικές μορφές και μπορεί να έχει διαφορετική ένταση.
Οι ασθενείς σχεδόν πάντα παρατηρούν την εμφάνιση του πόνου στην περιοχή του θώρακα μετά από μια μακρά διαμονή σε θέση και στην περίπτωση φυσικής άσκησης. Ο πόνος μπορεί επίσης να προσδιοριστεί κατά την ανύψωση του χεριού, τις κεκλιμένες κινήσεις του σώματος. Ένα αίσθημα γαλήνης στο στήθος μπορεί να εμφανιστεί με βαθιά αναπνοή, τα συμπτώματα ενισχυμένα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κώφωση μεμονωμένων τμημάτων του δέρματος, φαγούρα ή καύση στα κάτω άκρα, ένα κρύο αίσθημα στα πόδια, αυξημένη ευθραυστότητα των νυχιών, το ξεφλούδισμα του δέρματος και της ναυτίας, των διαταραχών της καρέκλας που δεν συνδέονται καθόλου με τα τρόφιμα. Αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν κυκλοφορικές ασθένειες που οδηγούν στο αποτέλεσμα της βλάβης στους μεσοσπονδύλους δίσκους.
Είναι αδύνατο να διαγνωσθεί η οστεοχονδρία του θώρακα, καθώς τα σημάδια τους είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια με τα συμπτώματα άλλων ασθενειών, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η πνευμονία και οι αγεστολογικές παθολογίες. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως για να πραγματοποιήσετε οργανικά και εργαστηριακά διαγνωστικά.
Διαφορετικός πόνος ως σημάδια οστεοχονδρισμού
Τα συμπτώματα της οστεοχονδρισμού της θωρακικής σπονδυλικής στήλης εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από την περιοχή που επηρεάστηκε. Για την οστεοχονδρία του μαστού είναι χαρακτηριστική2 σύνδρομο πόνου - Μετατόπιση του μαστού και γενική πλάτη.
Θώρακα στο πλάι - Αυτό είναι ένα αίσθημα ξαφνικού οξείας πόνου στην περιοχή της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που κάθονται στην ίδια θέση αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο, βρίσκονται σε δυσάρεστη θέση και είναι επίσης απασχολημένοι με μονότονη μακροχρόνια εργασία.
Σε περίπτωση ξαφνικής επίθεσης πόνου, οι μύες της πλάτης και του μαστού είναι τόσο έντονες που ο ασθενής είναι ακόμη δύσκολο να αναπνεύσει.
Μην ξεχνάτε ότι οι οδυνηρές αισθήσεις κατά μήκος των νευρώσεων μπορούν να εξαπλωθούν προς το στήθος, μερικές φορές ακόμη και στην ωμοπλάτη. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να οδηγήσουν σε λανθασμένες σκέψεις για έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά δεν υπάρχουν αποκλίσεις από τα πρότυπα που σχετίζονται με την ηλικία στο ηλεκτροκαρδιογράφημα και η χρήση νιτρογλυκερίνης και άλλων καρδιακών φαρμάκων δεν έχει καμία επίδραση.
Σύνδρομο γενικού πόνουΣε αντίθεση με το STT, αναπτύσσεται σταδιακά, ανεπαίσθητα για τον ασθενή. Οι ασθενείς δεν μπορούν να δώσουν προσοχή στον έντονο πόνο στην πληγείσα σπονδυλική στήλη και ένα αίσθημα συμπτωμάτων, αλλά αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό. Ο πόνος αυξάνεται με βαθιά αναπνοή και τάσεις, η ιδιαίτερη ένταση τους παρατηρείται τη νύχτα και το πρωί εξαφανίζονται σταδιακά.
Λόγω της προκύπτουσας ισχυρής κράμπας, ο ασθενής έχει μια αίσθηση έλλειψης αέρα, όλος ο πόνος μπορεί να διαρκέσει περίπου 3 εβδομάδες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συγχέεται με την πνευμονία, αλλά μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για τη φλεγμονή των πνευμόνων εάν προκύψουν πρόσθετα συμπτώματα των πνευμόνων.
Χαρακτηριστικά της οστεοχονδρισμού της θωρακικής σπονδυλικής στήλης
Σε αυτή την ασθένεια, οι ασθενείς συχνά εμφανίζονται ξενολογικά συμπτώματα, τα οποία συχνά ταξινομούνται ως μεμονωμένες ασθένειες της γαστρεντερικής οδού. Ο πόνος εμφανίζεται από την επιγαστρική περιοχή, η οποία εντείνεται μετά από σωματική εργασία και πέφτει μετά από μια καλή ηρεμία μετά τη νύχτα.
Σε αντίθεση με τη γαστρίτιδα, οι ασθενείς με οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης δεν εξαρτώνται από την εποχικότητα, δηλαδή οι εκδηλώσεις της νόσου είναι συνεχώς εξίσου έντονες και ισχυρές, ενώ οι ασθενείς με ασθένεια του έντερα του στομάχου βοηθούν συχνά την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Εάν επηρεαστεί μεταξύ 7-11 σπονδύλων μεταξύ των στροφών, ο πόνος από μια μεγάλη ποικιλία αμβλύ και πόνο μπορεί να είναι, που ακονίζει το σωστό υποχονδρικό και καθορίζει το παροξυσμό. Κατά τη διάρκεια της επόμενης επίθεσης πόνου, οι ασθενείς σε ιατρικά ιδρύματα μπορούν να γίνουν δεκτοί στο νοσοκομείο με ποικίλες διαγνώσεις που τελειώνουν από την εκδίκηση των νεφρών, της παγκρεατίτιδας και της κολίτιδας που τελειώνει με ουρολιθίαση. Μπορείτε να καθορίσετε μόνο τη σωστή διάγνωση μετά από μια ολοκληρωμένη ιατρική εξέταση.
Θεραπεία της οστεοχονδρισμού
Στην περίπτωση της οστεοχονδρισμού της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, κάθε θεραπεία αρχικά στοχεύει στην εξάλειψη των εκδηλώσεων της νόσου και στη συνέχεια να εξαλείψει μόνο την αιτία της. Για το σκοπό αυτό, διάφορα παυσίπονα συνταγογραφούνται τόσο στη μορφή των δισκίων όσο και σε ενέσεις, καθώς και με τη μορφή αλοιφής και πηκτής.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται επίσης ο διορισμός των μυϊκών χαλαρών και συνιστάται επίσης και απαιτούνται ορνιθοπροστασία που χρησιμοποιούνται σε όλες τις μορφές και σταδιακά της οστεοχονδρίωσης. Η χρήση των ορνιθοπροστατευτικών καθώς και των βιταμινών και ορυκτών συμπλοκών σάς επιτρέπει να βελτιώσετε τη δύναμη των συνδέσμων και να αποκαταστήσετε εν μέρει τη δομή του οστικού ιστού.
Επιπλέον, συνιστώνται ταυτόχρονα η φαρμακευτική θεραπεία, η θεραπεία και η προληπτική φυσική αγωγή, το μασάζ, ο βελονισμός και η φυσιοθεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να μειώσετε τον πόνο και να ομαλοποιήσετε το έργο άλλων οργάνων και συστημάτων του σώματος.
Δεδομένου ότι η καταστροφή των στοιχείων του μυοσκελετικού συστήματος έχει ήδη αρχίσει, είναι αδύνατο να θεραπευτεί πλήρως η οστεοχονδρία του στήθους, αλλά οι δυνατότητες της σύγχρονης ιατρικής καθιστούν δυνατή την επίτευξη σημαντικής βελτίωσης της κατάστασης του ασθενούς και της μεγαλύτερης ύφεσης.